اخبار

بسیار اندک اند ایرانیانی که ابیاتی از سرو ده های حافظ را به خاطر نداشته باشند و در جای جای گفت و گوهای روزمره، از آن بهره نگیرند. این نشانی است از تأثیر پایدار حافظ بر نسلهای پس از او، که از روزگار وی آغاز شده است و در سده های بعد نیز جاری بوده و هست،

شمس الدین احمد بن یحیی بن محمدبن عمربن محمد سهروردی، خوشنویس، شاعرو موسیقی دان نامور ایرانی است. هنرمندان ایرانی به قول حافظ، همیشه به چندین هنر آراسته بودند. سهروردی هم به دو هنر خوشنویسی که بیشترین آن کتابت قران کریم بوده و موسیقی که شاید در ذهن بعضی ها تعجب برانگیز است که چه طور شیخ احمد سهروردی که واقعا «شیخ» بوده؛ یعنی، لقب شیخی، لقب متداول، معمول، شناخته شده و مورد قبول زمان را در پیش نام داشته و موسیقی دان هم بوده است.