دکتر محمدامین قانعی راد (25 مرداد 1334 - 24 خرداد 1397) پارسال در اوج پختگی و شکوفایی در سن 63 سالگی درگذشت. دست تقدیر او را از ما گرفت و او با میراثی که از خود به جای گذاشت، نامش را در دفتر ایرانیان ثبت کرد. میراث زنده یاد دکتر قانعی راد شاید بشود در سه سرفصل برشمرد.
کتاب «اخلاقیات شعوبی و روحیه علمی» با عنوان فرعی روایتی تاریخی از رشد و افول علم تجربی در ایران قرون سوم تا پنجم نوشته زندهیاد محمدامین قانعیراد از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است.
نشست بررسی کارنامه علمی مرحوم محمدامین قانعی راد صبح روز گذشته در سالن اندیشه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با حضور دوستان، آشنایان و اساتید این مرحوم برگزار شد. در این مراسم هر سخنران راجع به یک اثر مرحوم قانعی راد سخنرانی کرد.
محمدامین قانعیراد در نشست نقد و بررسی کتاب «گاه و بیگاهی دانشگاه در ایران» با اشاره به اینکه وزارتخانه علوم نباید فکر کند رسالت دانشگاه فقط تولید ثروت است و باید به تعهد اجتماعی آن توجه داشته باشد، گفت: در جامعه غرب هم دانش نتوانسته بدون ارتباط با قدرت کاری از پیش ببرد. آنجا هم علم پاک و سفید نبوده و نمونه وابستگی علم به نهاد قدرت را میتوان از قرون 14 تا 16 و در رنسانس اروپا مشاهده کرد.
محمدامین قانعیراد، استاد جامعهشناسی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور گفت: توسلی به عنوان تاریخ جامعهشناسی پس از انقلاب است. تاریخ این رشته مدیون توسلی است چراکه او مدافع این رشته بود و چانهزنیهای بسیاری از حیث سیاستگذاری، نهادینهسازی و تحول این رشته داشت.
گروههای مرجع ما قبل از انقلاب دوپارهاند؛ یکی گروه مرجع روشنفکری است و دیگری گروههای مرجعی که از یک نوع شهرت ولی درعینحال از یک سطح نازل نگاه و فعالیتهای فرهنگی برخوردارند
جنون واژه ای است که دارای اعتباری نسبی است و گفتمان فعلی آن هم چنان نیازمند اصلاح است. بنابراین، در این پژوهش با رویکردی کیفی ضمن مطالعه مفهوم جنون و سیر تحول آن در گذر زمان سعی شده است رویدادهای زمانی تأثیرگذار بر این مفهوم مطالعه شود.
معصومه بهرام، مدرس دانشگاه در رشته فلسفه گفت: هابرماس در مقالهای اعتراف میکند که دیدگاهش درباره دین و جامعه عجولانه بوده و نظر خود را تغییر میدهد و این تغییر دیدگاه در کتاب تشریح نشده است. قانعیراد نیز در پاسخ بیان کرد که بازنگری هابرماس روی دین در بخشی از آن اتفاق افتاده است و این به این معناست که او هیچگاه نگفته فقط دین میتواند راه نجات باشد. اصلاً اینگونه نبوده که هابرماس استغاثه کرده باشد.
آیا فرد گرایی با توسعه یافتگی نسبتی الزامی دارد؟ و اگر پاسخ این پرسش مثبت باشد در این نسبت، فرد گرایی را چگونه باید تعریف کرد؟ پاره ای از اندیشمندان، ناکامی فردی توسعه در ایران را ناشی از نبود فردگرایی بعنوان یک ارزشاساسی فرهنگی می دانند و این خلاء فرهنگی را با محتوای صوفیانه فرهنگ ایرانی مرتبط تلقی می کنند.
با توجه به تاثیر افکار و اندیشه های عرفانی و صوفیانه در شکل گیری فرهنگ کشور، این مقاله به بررسی مفهوم گفت و گو در ادبیات عرفانی و صوفیانه ایران می پردازد تا از این طریق، مبانی هنجاری و رویکرد رایج نسبت به مقوله گفت و گو را مورد بحث وارزیابی قرار دهد. این مقاله پس از توصیف مفهوم گفت و گو در ادبیات عارفان و صوفیان ایرانی به جست و جوی دلایل معرفت شناختی،اجتماعی و اخلاقی رویگرد عارفانه نسبت به گفتگو می پردازد
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید