سپتامبر 1941 است؛ دوران پرتلاطم جنگ جهانی دوم. ایران به اشغال ارتش متفقین درآمده و پرچم متفقین از پادگان استرآباد به اهتراز درآمده است. چکمههای نیروهای اشغالگر، دل وطنپرستان را میلرزاند و در این میان یک نفر هست که احساس میکند باید برای این دلهای لرزان کاری کند.
میان تمام ترانههایی كه با تاریخ موسیقیایی ایران گره خورده است، نمونههای ماندگاری وجود دارد كه هیچگاه از گذر زمان جا نماندهاند و فارغ از تمام حواشی، نسل به نسل جلو آمدهاند و محبوبیتشان همانطور دستنخورده باقی مانده است؛ ترانههایی كه امضای صاحب اثر میشوند و تا همیشه یاد او را زنده نگه میدارند. سرود «ای ایران» یكی از این ترانههای ماندگار است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید