اخبار

تیسفون که در ۳۷کیلومتری بغداد واقع شده‌ است، روزگاری دراز (حدود ششصد سال، از گودرز دوم تا یزدگرد سوم: ۴۱ـ۶۵۱م) پایتخت زمستانی ایران بود که در «دل ایرانشهر» یا عراقِ امروز جای داشت؛ شهری که در دوران اشکانی به عنوان پایتخت غربی ایران در منطقۀ میان‌رودان ساخته شد و در پایان عصر ساسانی به تاراج رفت و رفته‌رفته متروکه گشت. در سال ۱۹۳۲ باستان‌شناسان آلمانی و آمریکایی در آنجا به حفاری پرداختند و بخشی عمده آثار کشف‌شده را به موزه پرگامون برلین سپردند.

معاون میراث فرهنگی کشور گفت: مرمت آثار تاریخی ایران در کشورهای دیگر هنوز عملیاتی نشده است چون هیچ اعتباری برای این کار در اختیارمان نیست.

ویرانه‌های باقی‌مانده از شهر قدیم تیسفون را مرحوم «ارنست هرتسفلد» در كتابی تحت نام «یك مسافرت از نظر باستان‌شناسی به سرزمین فرات» كه در تاریخ 1920 در برلن به زبان آلمانی منتشر شده به طور مفصل معرفی نموده است. در سال 1928 كاوش‌هایی توسط هیئتی آلمانی تحت سرپرستی آقای «رویتر» در محل تیسفون به عمل آمد و در سال 1930 میسیون امریكایی «موزه متروپولیتن نیویورك» به سرپرستی آقای «اوپتون» با هیئت آلمانی نامبرده در كاوشهای تیسفون شركت كرد.