اخبار

ابوجعفر محمدبن جریر طبری یکی از اختران فروزان آسمان فرهنگ و تمدن اسلامی است. که در ورای قرون و اعصار همچنان درخشندگی خود را حفظ نموده است. او در سال 225ق. در آمل مازندران (=طبرستان) دیده به جهان گشود. در ایام کودکی آثار نبوغ در او مشاهده می شد. آنچنان که در سن هفت سالگی حافظ قرآن شد و در هشت سالگی برای مردم نماز می گزارد و از نه سالگی به کتابت حدیث پرداخت.

موسی از شخصیت های کتاب مقدس، قرآن و کتاب های تاریخی، بویژه تاریخ طبری است. در نظر پیروان ادیان سامی (شامل یهودیت و مسیحیت و اسلام) وی از پیامبران بزرگ است و مطابق روایات سنتی این دین ها، قوم بنی اسرائیل را از مصر بیرون برد. در روایات سنتی، تبار وی چنین است

تاریخ طبری و الکامل ابن اثیر پس از گذشت صدها سال هم چنان به عنوان دو منبع اصلی برای شناخت دوره هایی از تاریخ جهان اسلام، مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجا که ابن اثیر در نگارش الکامل تا سال 302 هجری به طور جدی و قابل ملاحظه بر تاریخ طبری متکی بوده

در تاریخ بشرى، تمدن‏هایى که تاریخ مکتوب ندارند روایت‏ خود را به آیندگان اختصاص داده و تمایل چندانى به حفظ اعمال اجداد خود نشان نمى ‏دهند. خلاف آن در مورد تمدن‏هاى سامى و غیر سامى صادق است که از قدیم الایام در سواحل مدیترانه و آسیاى غربى جانشین یکدیگر شده ‏اند.

هشتمین نشست از سلسله نشست‌های «ایران پیش از اسلام» با سخنرانی استاد اكبر ثبوت، کتابشناس، مصحح و نسخه‌شناس دوشنبه 24 آذرماه در اندیشگاه کتابخانه ملی برگزار شد. در این نشست ثبوت با تکیه بر کتاب «تاریخ طبری»، «ایران در زمان ساسانیان» نوشته آرتور کریستین سن، «مجموعه مقاله‌های مجتبی مینوی» و «تاریخ بخارا» سخن گفت.