1396/8/16 ۱۳:۱۹
در ایران یک پهلوان رویین تن می شناسیم و آن اسفندیار است که تفصیل کارش در شاهنامه آمده است. چون قهرمان دین بهی و کمر بستۀ زرتشت است، هیچ سلاحی بر تنش کارگز نمی افتد.
اندیشۀ رویین تنی که ریشه ای کهن دارد، کنایه ای از آرزوی بشر به آسیب ناپذیر ماندن است، و این خود می پیوندد به آرزوی بی مرگی و عمر جاوید. انسان از قدیم ترین زمان می خواسته است که زندگی خود را بر روی خاک هر چه درازتر کند، و حتی آن را به صورت ابدی درآورد. اهمیت موضوع به حدی است که کهن ترین اثر ادبی که برجای مانده است، حاوی این معنی است؛ و آن حماسۀ گیل گمش، پادشاه و پهلوان و نیمه ایزد سومری است که بعد به بابل و آشور نیز انتقال پیدا کرد. جوهر حماسۀ گیل گمش عبارت است از چاره ناپذیری مرگ، یعنی مصیبتی که در سرنوشت همۀ آدمیان است و حتی کسی چون او که تواناترین و نامورترین فرد زمان خود است، از آن نمی تواند رست. انگیزۀ دیگر رویین تنی آن است که یکی بتواند برتر از دیگران قرار گیرد.
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران سال نوزدهم اسفند 1351 شماره 3 و 4 (پیاپی 79 و 80)
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید