1395/8/15 ۱۲:۵۸
سیف الدین باخزری مشهور به «شیخ عالم» از عارفان و متصوفان بلند مرتبه نیمه اول قن هفتم هجری و از خلفای عارف مشهور شیخ نجم الدین کبری است. در عالم شعر فارسی، رباعیات شور انگیز عارفانه و عاشقانه اش موجب شهرت اوست. باخزری و اولاد و احفادش باستناد مراجع و ماخذ معتبر سالهای دراز مراد و قطب عده ای کثیر از صوفیه بوده اند و خانقاه و مزار خود سیف الدین مورد احترام و زیارتگاه عوام و خواص بوده است.
از میان مراجع تحقیق در احوال سیف الدین باخزری، آنها که از متون قدیم یعنی متعلق بع عصر او یا قریب بعصر اوست مفیدست. از کتب قرون اخیر یعنی آنها که پس از نفحات الانس تالیف شده است نکته تازه بدست نمی آید و همه مطالبی که در کتابهایی چون هفت اقلیم و آتشکده و مجمع الفحسا و طرائق الحقایق و ریاض السیاحه و ریاض العارفین و از این قبیل کتب دیده می شود تکرار مکررات و خالی از فواید تاریخی و غالبا محتوی بر چند رباعی ازوست.
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران سال نهم تیر 1341 شماره 4 (پیاپی 36)
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید