سرگذشت واژه ی گل / بهرام فره وشی

1395/8/2 ۰۸:۳۶

واژه ها نیز برای خود زندگی و سرگذشتی دارند. بوجود می آیند،درهم می آمیزند، تحول می پذیرند،از دیاری به دیار دیگر سفر می کنند،کوتاه و بلند می شوند و سرانجام گاهی می میرند. گاهی تحول و تغییر رنگ آنها چنان می شود که پس از چندی هیچ شباهتی با اصل نخستین خود پیدا نمی کنند و بر اثر تحول در سرزمین های مختلف و لهجه های گوناگون چنان تغییر شکل می دهند که شناختن آنها بسیار دشوار می گردد و برای یافتن آنها محتاج حساب های دقیق زبانشناسی می شویم.

واژه ها نیز برای خود زندگی و سرگذشتی دارند. بوجود می آیند،درهم می آمیزند، تحول می پذیرند،از دیاری به دیار دیگر سفر می کنند،کوتاه و بلند می شوند و سرانجام گاهی می میرند. گاهی تحول و تغییر رنگ آنها چنان می شود که پس از چندی هیچ شباهتی  با اصل نخستین خود پیدا نمی کنند و بر اثر تحول در سرزمین های مختلف و لهجه های گوناگون چنان تغییر شکل می دهند که شناختن آنها بسیار دشوار می گردد و برای یافتن آ نها محتاج حساب های دقیق زبانشناسی می شویم.

سرگذشت گل نیز در زبان فارسی چنین است.گل در مرز و بوم ایران سابقه زیاد دارد. شعر و ادب ما از دیر باز تا کنون گلریز و گلبیز است و اگر می بینم که در شعر و ادب پارسی بیش از دیگرسرزمین ها سخن از گل میرود برای آنست که مردم این سرزمین از دوران های کهن به گل عشق می ورزیده اند و ایران مهد پرورش گل بوده است.

دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران سال پانزدهم فروردین 1347 شماره 4 (پیاپی 62)

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی