زن در داستان های قرآن / احمد مهدوی دامغانی

1395/6/31 ۱۰:۰۱

بخش بزرگی از قران مجید به حکایت داستان هایی اختصاص یافته که خداوند متعال از آن داستان ها به «قصه» و «بیان» و «موعظه» تعبیر می فرماید و این رشته «قصص و مواعظ» که از دوران آدم (ع) تا زمان حضرت خاتم صلی الله علیه و اله و سلم امتداد دارد همه در مقام تذکر و پند و اندرز و عبرت اندوزی و تنبه خواننده دل آگاه است و قران خود مکرر بدین مساله تصریح می فرماید.

بخش بزرگی از قران مجید به حکایت داستان هایی اختصاص یافته که خداوند متعال از آن داستان ها به «قصه» و «بیان» و «موعظه» تعبیر می فرماید و این رشته «قصص و مواعظ» که از دوران آدم (ع) تا زمان حضرت خاتم صلی الله علیه و اله و سلم امتداد دارد همه در مقام تذکر و پند و اندرز و عبرت اندوزی و تنبه خواننده دل آگاه است و قران خود مکرر بدین مساله تصریح می فرماید. مثلا در آیه های 176 سوره اعراف و 120 سوره هود و111 سوره یوسف و 34 سوره نور چنین می گوید: «و بر ایشان خوان قصه هایی که در قران به تو فرستادند و مثلها که تو را در آن شنوانیدند، تا مگر ایشان در اندیشند.»

«... و همه که بر تو می خوانیم از خبر های پیغامبران، آن است که دل تو را از تنگی و ضعف و اندوه با جای می آوریم و بر جای نمی داریم و در این مقام که به تو فرستادیم، همه راستی آمد و درستی و پندی و یادگاری گرویدن را.»

در قصه های ایشان عبرتی است و پند دادنی خردمندان و خداوندان مغز را ، این حدیث نه فراساخته و نهاده است، لکن استوار داشتن و راست گوی گرفتن تورات و انجیل است از این پیش... و رهنمونی و بخشایش ایشان را که می گروند.»

بخارا مهر و دی 1388 شماره 72 و 73

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی