1395/3/8 ۰۹:۵۳
«زمانی میان زمانها: امام، شیعه و ایران» نام کتابی است که پیش از این سال 1379 با نام «زمانی غیرزمانها» از سوی مرکز بازشناسی اسلام و ایران منتشر شده بود؛ کتابی به قلم لیلی عشقی که میتوان آن را یکی از مهمترین آثاری دانست که به منظور تفسیر دلایل انقلاب ایران در سال 1357 منتشر شده است.
«زمانی میان زمانها: امام، شیعه و ایران» نام کتابی است که پیش از این سال 1379 با نام «زمانی غیرزمانها» از سوی مرکز بازشناسی اسلام و ایران منتشر شده بود؛ کتابی به قلم لیلی عشقی که میتوان آن را یکی از مهمترین آثاری دانست که به منظور تفسیر دلایل انقلاب ایران در سال 1357 منتشر شده است. این کتاب که پیش از این نیز با ترجمه احمد نقیبزاده منتشر شده بود، به تازگی از سوی خود او با تجدیدنظر در ترجمه و مقدمه مبسوطی که در مورد نسبت منظر پدیدارشناسانه و سیاست نگاشته، توسط نشر فلات منتشر شده است. عشقی این کتاب را به زبان فرانسه نگاشته که با مقدمه کریستین ژامبه در فرانسه منتشر شده و موجی از اظهار نظرها را برانگیخته است. شاید یکی از بهترین راهها برای آنکه اهمیت این کتاب مشخص شود رجوع به مقدمه کریستیان ژامبه درباره «زمانی میان زمانها» باشد: «کتابی که میبینید یک کتاب معمولی نیست. موضوع این کتاب رویداد تاریخی مشخصی است (قیامهای مردم ایران)؛ اما قصد ندارد به سبک تاریخی یا جامعهشناسی در باب آن سخن گوید. برعکس، ادعای این کتاب این است که رمز یا به عبارت سادهتر، فهم این رویداد در دل متافیزیک ایرانی نهفته است.» لیلی عشقی در این کتاب به تبیین انقلاب اسلامی ایران از منظر پدیدارشناسی معنوی هانری کربن پرداخته است و حادثه انقلاب را به مثابه حادثهای عرفانی تحلیل میکند. به زعم عشقی، انقلاب ایران حادثهای صرفا «تاریخی» و درون «زمان فانی» نیست؛ بلکه رویدادی است که در زمانشناسی شیعی در «زمان باقی» یا زمان «عالم ملکوتی» رخمیدهد و از همین منظر به تحلیل وجوه مختلف انقلاب ایران پرداخته است. بر انقلاب اسلامی تفسیر بسیار رفته است، اما به وسیله آنچه در این کتاب مخاطب با آن روبهرو میشود، توفیری آشکار با همه تفاسیر دیگر مییابد که دلیل آن را باید در روش به کار رفته جستوجو کرد. احمد نقیبزاده، مترجم کتاب که عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران است در مقدمهای که بر کتاب نگاشته روش به کار رفته توسط عشقی در تفسیر و تحلیل انقلاب ایران را مناسبترین شیوه برای تفسیر رویدادی میداند که در سال 1979 همگان را بهت زده کرد. متدولوژی کتاب که تفسیری هایدگری-کربنی را به کار گرفته است، نگاهی است که به هزارتوی شیعی-ایرانی انداخته شده تا ذهنیتی چندهزار ساله و متافیزیکی آغشته به هزارگونه اسطوره و تاویل و تفسیر را بازگو کند.
منبع: فرهیختگان
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید