یونجه زار، مزرعه

یونجه‌زار، مزرعه \ mazraºe-ye yonjezār \ ، مزرعه‌ای واقع در فاصلۀ تقریبی 8کیلومتری شمال فرحزاد و در انتهای مسیر دره‌ای که رودخانۀ فصلی فرحزاد از آنجا آغاز می‌شود. 
این مزرعه با ارتفاع متوسط 850‘2 متر از سطح دریا، در °51 و ´20 و ´´15 طول شرقی، و °35 و ´51 و ´´40 عرض شمالی جای دارد. مزرعۀ یونجه‌زار در فاصلۀ 000‘1متری غرب خط مرزی شهرستانهای تهران و شمیران، در دامنۀ جنوبی کوه بلندی است که بنای امامزاده داوود در دامنۀ شمالی آن قرار دارد. 
منطقۀ وسیع یونجه‌زار به‌سبب وجود چشمه‌های متعدد ازجمله چشمۀ اسپی‌او دارای طراوت و سرسبزی خاصی است و دره‌ها و تنگه‌های اطراف آن، حوضۀ آبخیز رودخانۀ فصلی فرحزاد را تشکیل می‌دهد. این رودخانه که از شمال به جنوب جریان دارد، آب خود را از چشمه‌های دامنه‌های غربی کوههای دوشاخ و کارا که خط‌الرأس آنها از شمال به جنوب، مرز شهرستانهای تهران و شمیران است و نیز دامنه‌های جنوبی کوه کتل‌خاکی که در جنوب بنای امامزاده داوود قرار دارد، می‌گیرد و پس از طی حدود 8 کمـ و گذر از مسیر درۀ فرحزاد، در شمال فرحزاد وارد دشت تهران می‌شود. 
در مصب این رودخانه امروزه شهرک شرکت نفت احداث شده است. در فاصلۀ میان فرحزاد و مزرعۀ یونجه‌زار، در همسایگی مسیر رودخانۀ فرحزاد، راهی باریک وجود دارد که ارتباط زمینی این دو نقطه را برقرار می‌کند. در اواسط مسیر فرحزاد، به مزرعۀ یونجه‌زار و در غرب رودخانۀ فرحزاد چشمۀ آبی وجود  
دارد که چشمۀ زندگانی نامیده می‌شود و برخی از اهالی برای آن تقدس قائل‌اند. 
تا حدود دهۀ 1360 ش، در منطقۀ یونجه‌زار هیچ واحد مسکونی وجود نداشت و همان‌گونه که از اسم این محل برمی‌آید، اهالی بومی فرحزاد صرفاً برای تأمین غذای دامهایشان به کاشت یونجه مبادرت می‌ورزیدند. در برخی از زمینهای این منطقه کاشت محصولات دیم مانند گندم، جو، ماش، نخود و جز آنها نیز رواج داشت؛ اما امروزه به‌سبب ساخت‌وسازهای زیاد، دیگر کاشت محصولات در آن رواج چندانی ندارد. همین امر سبب شده که این زمینها وضعیت طبیعی خود را از دست بدهند.

ناصر پازوکی طرودی